Sztuka budowlana z Kasią Szybką

Sztuka budowlana, czyli jak wyczarować coś z niczego – opowiada Kasia Szybka, autorka projektu ogrodzenia jednej z warszawskich inwestycji.

Jesteś grafikiem i ilustratorem, jak to się stało, że zaprojektowałaś ogrodzenie budowy?

Z wykształcenia jestem architektem. Grafiką i ilustracją zajmuję się już od czasów studiów. Jednak to właśnie z architekturą chciałabym związać swoją najbliższą przyszłość. Po studiach pracowałam jako freelancer, wykonując głównie ilustracje dla biur architektonicznych, deweloperów czy wydawnictw.

Jeden z warszawskich deweloperów mieszkaniowych – Skanska Residential Development Poland, po przejrzeniu moich prac i portfolio zaproponował współpracę przy zaprojektowaniu i wykonaniu ogrodzenia osiedla. Mój styl ilustrowania spotkał się z duzym zainteresowaniem. Przy okazji tej współpracy zilustrowałam również inny projekt Skanska – drugą część Green Living, magazynu o zrównoważonych trendach w architekturze, o życiu w zgodzie ze środowiskiem. Obecnie pracujemy nad kolejnym, trzecim wspólnym projektem. Nie mogę na razie zdradzić szczegółów. Powiem tylko, że będzie to wyjątkowa akcja, skierowana do najmłodszych. 

Pracowałaś wcześniej przy tak nietypowym projekcie?

Nigdy! Na co dzień pracuję na znacznie mniejszym formacie, a ogrodzenie ma ponad 67 metrów długości i 2,5 metra wysokości, więc to było nie lada wyzwanie. Oczywiście byłam pełna obaw, ale jednocześnie bardzo ciekawa tego projektu. Zdecydowałam się i mimo przeciwności pogodowych – udało się.

Co zainspirowało Cię do stworzenia projektu ogrodzenia?

Skanska przez cały czas naszej współpracy była otwarta na wszelkie propozycje. Przy pewnych ustaleniach i oczekiwaniach powstał projekt, który ma być wizualnie atrakcyjny dla mieszkańców w osiedla Mickiewicza (i nie tylko), a jednocześnie nienachalny i prosty. Choć na co dzień w swojej twórczości poruszam się w innej tematyce, bardziej architektonicznej, wykorzystałam swoje umiejętności rysowania do tego projektu. Zainspirowała mnie pełna zieleni okolica oraz sam budynek – minimalistyczny, powściągliwy, a jednocześnie bardzo żywy. Kolorystyka biało-czarna nawiązuje do barw elewacji, a sam styl przypomina proste rysunki, które kojarzymy z różnego rodzaju płotów, ogrodzeń czy tablic. Zauważyłam, że poszczególne elementy są bardzo dobrze czytane przez najmłodszych mieszkańców i nie ukrywam, że to napełniało mnie wielką radością. Widok uśmiechniętego dziecka, śmiejącego się do wiewiórki kradnącej orzecha czy do lisa, dodawał dużo otuchy.

Czy ogrodzenie placu budowy to jeszcze sztuka? Czy takie działania, które są przecież tymczasowe, są potrzebne?

Myślę, że jeśli założymy, że sztuka ma również charakter dekoracyjny, to tak. Cieszę się, że takie działania są przemycane w przestrzeni publicznej, nawet na placu budowy. Musimy pamiętać, że użytkownikami tak zaaranżowanej przestrzeni, nawet tymczasowej, są mieszkańcy, w tym małe dzieci, i wykorzystanie takiej okazji do ulepszenia przestrzeni świadczy o dużej wrażliwości na potrzeby rezydentów.

W swoich pracach często przedstawiasz budynki i samochody. Czy to właśnie miasto i życie w nim są dla Ciebie inspiracją?

Od zawsze interesowałam się czy to architekturą, czy motoryzacją. Moje wykształcenie, zainteresowania, wrażliwość ukształtowały mój styl. Czuję się bardziej zainspirowana życiem miasta, niż życiem w nim. Fascynuje mnie to jak miasto ewoluuje, rośnie, jakimi prawami się rządzi. W swoich pracach często tworzę futurystyczne wizje miast, niejednokrotnie kontrowersyjne.

Jesteś jedną z 22 osób, które rząd Portugalii zaprosił do udziału w akcji promocyjnej Sketch Tour Portugal. Waszym zadaniem było pokazanie kraju tak, jak go widzicie. Co najbardziej utkwiło Ci w pamięci podczas tego wyjazdu?

W Portugalii spotkałam się z ogromną życzliwością ze strony organizatorów całego przedsięwzięcia. Oprócz wielu nowych doświadczeń, poznanych osób, w pamięci utkwiło mi najbardziej to, z jakim szacunkiem traktuje się artystów. Zapraszając nas do współpracy pozwolono pokazać Portugalię oczami artysty (rysującego, nie fotografującego), a wykorzystując powstałe prace, zachęcić innych do odwiedzenia tego kraju, pokazując swoją otwartość. Dla mnie to już wyższy poziom przedstawiania swojego kraju oraz promowania na arenie międzynarodowej.

Jak wyjazd wpłynął na Ciebie jako artystkę?

Po tym wyjeździe nabrałam pewności siebie, wiedząc, że zostałam wybrana do tego projektu i że to jaki styl reprezentuje, wpisuję się w idee projektu. Dodatkowo, będąc jedną z najmłodszych, jeśli nie najmłodszą, uczestniczką, miałam okazję spotkać już doświadczonych artystów z Brazylii czy z Hong Kongu, którzy mimo różnicy wieku jak i doświadczeń, traktowali mnie z dużym szacunkiem i uznaniem.

Gdzie jeszcze można zobaczyć Twoje prace?

Moje prace można zobaczyć na stronie www.kasiaszybka.com oraz na Facebooku, na fanpage Szybka. Jeśli ktoś chciałby zobaczyć w Krakowie moje prace, proszę o kontakt, chętnie je udostępnię. Biorę udział w cyklicznych spotkaniach, gdzie przestawiam swoje prace więc zapraszam do obserwowania.

 —

Kasia Szybka (ur. 1990) – architekt, rysownik i ilustrator. Współpracuje z polskimi i zagranicznymi firmami przy tworzeniu ilustracji komercyjnych i artystycznych (studia architektoniczne, deweloperzy, wydawnictwa). Wyróżniona przez radiową Czwórkę na Targach Plakatu w 2016 roku. W 2017 jako jeden z 22 rysowników na świecie została zaproszona przez rząd Portugalii do wzięcia udziału w akcji promocyjnej Sketch Tour Portugal. 

Interesuje się tworzeniem rysunków wielkoformatowych o charakterze miejskim. Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce oraz za granicą. 

strona internetowa: www.kasiaszybka.com

behance: https://www.behance.net/szybka

facebook: Szybka